ابوجعفر محمدبن حسن بن علی طوسی، معروف به "شیخ طوسی" و "شیخ الطائفه" و
"شیخ الامامیه" فقیه اصولی و محدث رجالی، مفسر، ادیب کلامی، از علمای بزرگ
شیعه که در سال 385 هـ ق، در منطقه طوس در خراسان (ایران) به دنیا آمد. در
همان شهر، مقدمات علوم دینی را آموخت، سال 408 هـ ق یعنی در سن 23 سالگی
برای تکمیل تحصیلات خود به بغداد رفت چون آن زمان بغداد مرکز خلافت عباسیان
و دارای مراکز علمی متعددی بود لذا دانشمندان زیادی در آنجا حضور و رفت و
آمد داشتند و این مسئله موجب شده بود که علوم و معارف اسلامی، رشد زیادی را
در تمام رشته ها به وجود آورد از همین رو شیخ توانست از محضر بزرگان و
اساتیدی چون شیخ مفید، سیدمرتضی علم الهدی و غضائری استفاده کند و توانست
از طریق سماع و قرائت و اجازه از بزرگان روایت کند و به شهرت بی نظیری برسد
نظرات کاربران در رابطه با کتاب