شیخ انصاری
نویسنده: سید عباس رفیعی پور
وی روز عید غدیر سال 1214 ق . در شهر دزفول در خانواده علم و ادب ،
متولد شد، پدرش شیخ محمد امین ، نام اولین فرزندش را مرتضی انتخاب کرد.
رویای صادق
مادر شیخ قبل از تولد وی ، شبی حضرت امام صادق علیه السلام را در عالم
رویا می بیند که قرآنی طلاکاری شده به او داد. معبرین خوابش را و عطای امام
را به فرزندی صالح و بلندمرتبه تعبیر کردند و چنین شد که جهان تشیع مفتخر
به وجود این شخصیت گردید که از نسل جابر بن عبدالله انصاری ، فرزندی پا به
عرصه گیتی بگذارد که استمرار بخش خط ولایت و امامت باشد.
نیاکان و پدران شیخ انصاری
در یکی از محله های شهر دزفول که نامش محله مشایخ انصار و در شمال غربی
بقعه معروف ((سبز قبا)) واقع است . گروهی که اکثر آنها فقیه و اهل علم و
عمل اند زندگی می کنند و از آنجایی که جد بزرگ این خاندان جابر بین عبدالله
انصاری (16 - 78 ق و بعضی سال وفات وی را در 98 ق ذکر کرده اند) آنها را
جابری انصاری می گویند. جابر بن عبدالله بن عمرو بن حرام انصاری از مردم
مدینه و از طایفه خزرج و از اصحاب بزرگ رسول الله صلی الله علیه و آله بوده
است . عبدالله پدر جابر از بزرگان قبیله خزرج و از نخستین مسلمانان مدینه
است و در بیعت عقبه شرکت نموده و از کسانی بوده که سوگند خوردند پس از
مهاجرت پیامبر به مدینه جان و مال خود را فدای آن حضرت کنند عبدالله در
غزوه بدر و احد شرکت کرد و در احد از سربازانی بود که محافظت دره نزدیک به
میدان جنگ به ایشان سپرده شده بود، در اواخر جنگ که به سود مسلمانان بود
بسیاری از یارانش دره را برای جمع آوری غنایم ترک نمودند، عبدالله و
فرمانده دسته و چند نفر دیگر بر جای ماندند و سپس که جنگ مغلوب شد، گرفتار
حمله قریش گردید و در راه انجام وظیفه شهید شدند.
جابر بن عبدالله از رسول خدا صلی الله علیه و آله 1540 حدیث نقل کرده
است و اولین کسی است که قبر حضرت امام حسین علیه السلام را چهل روز پس از
شهادتش زیارت کرده و در این موقع نابینا نبوده است . در بعضی از منابع آمده
است که در زمان زیارت قبر امام حسین علیه السلام جابر نابینا بوده است .
پدر و مادر شیخ
پدر شیخ به نام محمد امین از علمای پرهیزکار و از زمره احیاگران دین
مقدس اسلام بوده است و در سال 1248 ق خاکیان را بدرود گفته است . مادر شیخ
دختر شیخ یعقوب فرزند شیخ احمد بن شیخ شمس الدین انصاری است . وی از زنان
پرهیزکار عصر خود و از زنان متعبده بود و نوافل شب را تا هنگام مرگ ترک
نکرده و چون اواخر عمر نابینا شده بود شیخ مقدمات تهجد وی را فراهم می کرد
حتی آب وضویش را در موقع احتیاج گرم می کرد این بانوی مکرمه به سال 1279 ق
در نجف اشرف از دنیا رفت و شیخ در غم فقدان مادر بسیار متاثر و غمناک شد و
گریه کرد.
خانواده شیخ انصاری ( رحمت الله علیه )
شیخ سه همسر داشته است . اولین آنها دختر شیخ حسین انصاری - که نخستین
استادش بوده و از این همسر یک دختر به نام بی بی فاطمه داشته است .
دومین همسر شیخ ، دختر میرزا مرتضی مطیعی دزفولی بوده که از وی یک دختر
به نام بی بی زهرا بازمانده است سومین همسر وی اهل اصفهان یا رشت بوده که
از او یک فرزند پسر به دنیا آمده لکن قبل از تولد از دنیا رفته است .
برادران شیخ
دو برادر، کوچکتر از شیخ در خانواده محمد امین می زیسته است اولی به
نام شیخ منصور و دومی شیخ محمد صادق . شیخ منصور در سال 1224 ق در دزفول
تولد یافت تحصیلاتش را نزد برادرش شیخ مرتضی انصاری تلمذ نموده و یکی از
رجال معروف این خاندان و از بزرگان فقها و اصولین ، ادیب ، حافظ قرآن مجید،
جامع معقول و منقول و فروع و اصول و شاعری توانا بوده است . او پس از وفات
برادرش شیخ انصاری در مسجد وی در نجف اشرف اقامه جماعت می کرد و مجلس درس
نیز داشته و به سال 1294 ق در سن هفتاد سالگی در آن مکان مقدس داعی حق را
لبیک گفت و در باب قبله متصل به مقبره شیخ مدفون گردیده است . اثر علمی شیخ
منصور که اکثرا به صورت منظومه است از وی باقیمانده است .
شیخ محمد صادق سومین برادر شیخ مرتضی است که در سال 1234 ق در دزفول به
دنیا آمد و پس از تحصیل مقدمات و سطح در همان شهر، رهسپار نجف اشرف گردید و
فقه و اصول را نزد برادرش شیخ انصاری فرا گرفت و به درجه اجتهاد نائل
گردید و در سال 1298 ق در همانجا بدرود حیات گفت .
تحصیلات شیخ در ایران
وی از دوران صباوت ، عشق تحصیل و فراگیری معارف جاودانه و حیاتبخش
اسلام را داشت و با جدیت بسیار تا نیمه شب به مطالعه و تالیف دروس خود همت
می گمارد.
مرتضی ادبیات عرب و مقدمات را نزد پدرش و دانشوران دزفول سپری کرد و
فقه و اصول و دوره سطح را خدمت شیخ حسین انصاری (عموزاده اش ) - که از
فقهای سپید نام دزفول بود تلمذ نمود.
تحصیلات در عتبات
شیخ در سال 1232 ق به همراه پدرش به عتبات - کربلا و نجف - جهت تکمیل دروس و ترقی اندیشه هایش رهسپار شد.
شیخ محمد امین در کربلا به محضر سید محمد مجاهد - که از فقهای بزرگ
شیعه در آن زمان بود و ریاست حوزه کربلا را داشت رسید. پس از معرفی خود،
سید مجاهد احوال استاد نخستین خود - شیخ حسین انصاری را که در زمانی با هم
در درس پدرش سید علی طباطبایی - صاحب ریاض - حاضر می شدند و با یکدیگر دوست
و همدرس بودند پرسید. شیخ محمد امین گفت : ایشان برادرزاده من است و اکنون
مشغول تدریس فقه و اصول و تربیت طلاب است . سید مجاهد بر احترام آنها
بیفزود و فرمود: به جز زیارت معصومین علیه السلام مقصود دیگری نیز دارید؟
شیخ محمد امین پاسخ داد: فرزندم را برای استفاده از محضر مبارک آورده و به
شیخ مرتضی که در آخر مجلس نشسته بود، اشاره کرد، سید نگاهی خاص به شیخ کرد!
زیرا کمتر کسی در سنین 18 سالگی می توانست از محضر درس استاد و فقیهی
فرزانه چون او استفاده کند، لذا برای آزمایش معلومات فقهی طلبه جوان مساله
ای پیش آورد و گفت : شنیده ام برادرم شیخ حسین در دزفول نماز جمعه می خواند
در حالی که بسیاری از فقهای شیعه اقامه نماز جمعه را در زمان غیبت ولی عصر
(عج ) جائز نمی دانند. در این موقع شیخ مرتضی دلایلی در وجوب نماز جمعه در
زمان غیبت بیاورد که سید مجاهد از تقریر دلیل ها و بیان مطلب او شگفت زده
شد و به شیخ محمد امین رو کرد و گفت : این جوان نبوغ ذاتی دارد، او را به
صاحب این قبه - اشاره کرد به بارگاه امام حسین علیه السلام - بسپارید.
شیخ محمد امین به دزفول بازگشت و فرزندش برای ادامه تحصیل در کربلا بماند.
شیخ مرتضی چهار سال از محضر دو فقیه بزرگ یعنی سید مجاهد و شریف العلماء استفاده کرد.
در سال چهارم ، عده ای از مردم دزفول که به زیارت کربلا آمده بودند، به وی گفتند:
پدرت شوق دیدار تو را دارد.
بازگشت به وطن
شیخ به اتفاق همشهریانش به زادگاهش دزفول بازگشت اما بیش از یکسال
نتوانست در دزفول بماند شوق تحصیل او را در سال 1237 ق بار دیگر به عتبات
کشاند. وی در مجلس درس شیخ موسی فرزند شیخ جعفر کاشف الغطاء شرکت کرد و پس
از دو سال مجددا به دزفول بازگشت .
ازدواج شیخ
شیخ در سن 25 سالگی با دختر اولین استاد خود - شیخ حسین - ازدواج کرد.
اولین ثمره این ازدواج پسری بود که پس از رفتن شیخ انصاری به مسافرت متولد و
چون هنگام تولد دو دندان داشت و بنا به عقاید خرافی پیر زنان قدیم چنین
طفلی بدیمن خواهد بود، مامای نادان دندانهای طفل چند روزه را کشید و کودک
بیچاره از این صدمه بمرد.
استادان شیخ انصاری
شیخ از محضر اساتید بزرگواری همچون شیخ حسین انصاری دزفولی ، شریف
العلماء مازندرانی ، شیخ موسی کاشف الغطاء، سید محمد مجاهد، شیخ علی کاشف
الغطاء، حاج ملا احمد نراقی تلمذ نمود و غیر از فرزانگان فوق الذکر شیخ نزد
هیچ کس دیگر تلمذ نکرده است . (1)
1. شیخ حسین انصاری (متوفای 1253 ق )
وی از رجال نامی در خاندان انصاری در عصر خود بوده و در دزفول مجلس
درسی داشته و مرجعیت در فتوا و فیصله امور شرعیه در آن زمان به وی منتهی
گشت و شیخ قسمتی از دروس مقدماتی را نزد او فرا گرفت ، شیخ حسین بعد از سال
1253 در دزفول بدرود حیات گفته است . (2)
2. شریف العلماء (متوفای 1245 ق )
ملا محمد یا محمد شریف فرزند حسنعلی آملی مازندرانی دو مجلس درس
داشته ، یکی برای مبتدئین و دیگری برای آنانی که در فضل و کمال به مرتبه
اجتهاد رسیده بودند. وی در سال 1245 ق در کربلا دار فانی را وداع گفت .(3)
3. شیخ موسی کاشف الغطاء (متوفای 1241 ق )
4. شیخ علی کاشف الغطاء (متوفای 1254 ق )
هر دو از فرزندان شیخ جعفر کبیر - معروف به کاشف الغطاء هستند که نسبت آنها به مالک اشتر می رسد. (4)
5. سید محمد مجاهد (متوفای 1242 ق )
وی از فرزندان علی ((صاحب ریاض )) است . سید مجاهد شاگردان بسیاری
تربیت کرد که از جمله آنها شیخ انصاری بوده که چهار سال نزد وی تلمذ نموده و
در مجلس درسش در کربلا حاضر می شد. (5)
6. نراقی (متولد 1185 و متوفای 1245 ق )
حاج ملا احمد نراقی فرزند ملا مهدی نراقی است . نراقی به دانش و فضل شیخ انصاری اعتماد و اطمینان کامل داشته تا جایی که گفته است :
((در سفرهای مختلفه که رفته ام زیاده بر پنجاه تن مجتهد مسلم را دیده ام . ولی هیچ کدام آنان این جوان نبودند.))
بدین سبب مقدم شیخ را گرامی داشت و بعد از حرکت از کاشان ، ملا احمد نراقی فرمود:
((استفاده ای که من از وی بردم بیش از بهره ای بود که او از من برد.))
ملا احمد نراقی به مرض وبا درگذشت و جنازه اش به نجف اشرف منتقل و در صحن مطهر پشت سر حضرت علی علیه السلام دفن گردید. (16)
شاگردان شیخ
مکتب علمی شیخ انصاری - در اواسط قرن سیزدهم تا اوایل قرن چهاردهم -
پرورش دهنده دانشوران و اندیشمندان معروف شیعه است ، علماء و دانشمندانی که
شمار آنها را از 500 نفر تا 3000 نفر در کتب رجالی و تاریخی ثبت کرده اند.
در کتاب زندگانی و شخصیت شیخ انصاری که توسط کنگره جهانی بزرگداشت
دویستمین سالگرد تولد شیخ انصاری (ره ) انتشار یافته است نام 316 نفر را
ذکر کرده که بعضی از مشاهیر از شاگردان شیخ به شرح ذیل آمده است :
1. شیخ ابراهیم آل صادق (1221 - 1284 یا 1288 ق )
2. سید محمد ابراهیم بهبهانی (- 1300 ق )
3. شیخ ابراهیم خوئینی (- 1300 ق )
4. میرزا محمد حسن شیرازی (1230 - 1355 ق )
5. حاج میرزا ابراهیم خوئی (1247 - 1325 ق )
6. آخوند خراسانی (1329 ق )
7. میرزا ابراهیم علوی سبزواری (1316 ق )
8. سید جمال الدین اسد آبادی (1254 - 1314 ق )
9. شیخ ابراهیم قفطان (- 1279 ق )
10. میرزا حبیب الله رشتی (1234 - 1312 ق )
11. شیخ مولا ابراهیم قمی (- 1308 ق )
12. ملا حسینعلی همدانی (1239 - 1311 ق )
13. سید ابو تراب قزوینی (معروف به سکاکی ) (-1303 ق )
14. میرزا محمد آشتیانی (1248 - 1319 ق )
15. سید میرزا ابوالحسن رضوی (1311 ق )
16. سید میرزا ابوالحسن سبزواری (-1313 ق )
17. شیخ ابوالقاسم انصاری دزفولی (-1280 ق )
18. سید ابوالقاسم خوانساری (1280 ق )
تالیفات شیخ انصاری
آثار قلمی این فقیه فرزانه - که به دست مبارک خود و با خطی زیبا
پیرامون موضوعات مختلف تالیف شده است و بعضی از آنها در زمان حیات شیخ در
چند نوبت به قطع رحلی چاپ سنگی شده اند به شرح ذیل است :
1. کتاب رسائل : این کتاب در علم اصول فقه است و به دلیل محتوایی تازه و
بدیع به فرائد الاصول معروف شده است و در 400 صفحه به قطع رحلی چاپ سنگی و
منتشر شده است .
2. کتاب المکاسب این اثر در خصوص مسائل کسب و تجارت است . مطالب این
کتاب علمی و استدلالی با تحقیقات و پژوهش میدانی و جامع در رد و ابرام
نظرات دانشوران و فقها گذشته است و هر دو اثر فوق از کتب درسی رایج در حوزه
های علمیه تشیع است .
3. کتاب الصلاه این اثر گرانسنگ - که در مورد مسائل نماز است به صورت
علمی و بسیار دقیق و مستدل بحث کرده است . این کتاب 437 صفحه ای به قطع
رحلی در سال 1305 ق چاپ سنگی و منتشر شده است .
4. کتاب الطهاره این کتاب در 548 صفحه به قطع رحلی در سال 1317 ق چاپ سنگی و منتشر شده است .
اوضاع ایران در عصر شیخ انصاری
تولد، رشد جسمی و تحصیلی شیخ در زمان سلطنت فتحعلی شاه - 1212 تا 1250 ق
- بوده است . ایران در دوره پادشاهان قاجار، گرفتار دو دشمن نیرومند
گردیده در شمال روسیه تزاری و در جنوب انگلستان استعمارگر، خبر سقوط شهر
گنجه در قفقاز و قتل عام مردم مسلمان آنجا در دربار فتحعلیشاه غوغا کرد و
علمای تهران جنگ با کفار روسیه را تصویب کردند و حکم جهاد و تجهیز سپاه
صادر شد.
جنگ دوره اول قریب دهسال طول کشید و پس از جنگ و گریزهای متعدد با
وساطت سفیر انگلیس ، پیمان صلح میان ایران و روسیه فراهم آمد و در سال 1228
ق در محلی بنام گلستان ، عهدنامه صلح به امضاء رسید. (7)
فقهای شیعه در میدان جنگ
سید محمد مجاهد متوفای 1242 ق که از فقهای بزرگ شیعه در عراق بود و از
نخستین استادان شیخ انصاری است به ایران آمد و به قفقاز رفت و به تشجیع
جنگجویان پرداخت و به این سبب ملقب به مجاهد گردید یعنی کسی که با کفار
جهاد کرده است .
از دیگر فقهای شیعه ملا احمد نراقی متوفای 1245 ق است که از علمای
مشهور کاشان و از اساتید معروف شیخ انصاری است ، وی کفن پوش با سپاه ایران
در میدان جنگ حاضر شد ولی متاسفانه عباس میرزا نایب السلطنه برای جلب حمایت
روس از سلطنت آینده اش کوشش خود را در جنگ به کار نگرفت و سرانجام
جهادگران در جنگ علیه روس موفق نبودند.
و پس از خاتمه جنگ ایران و روس فتحعلی شاه از ملا محمد تقی برنمانی که
همراه سید محمد مجاهد به میدان جنگ آمده بود پرسید چرا جهاد توفیق نیافت ؟!
وی پاسخ داد به سبب عدم خلوص نیت عباس میرزا.
سلطه انگلستان در ایران
آنجایی که دولت استعمار انگلیستان مستعمره بزرگ و پرفایده خود یعنی
هندوستان را در معرض خطر جدی دولت روس می دید به این فکر افتاد که کشورهای
هم جوار هند مانند ایران و افغانستان را تحت نفوذ و سلطه خود در آورده و
راه رسیدن به خلیج فارس و دریای آزاد را برای روسیه سد کند. بدین منظور در
سال 1223 ق سفیر خود را با هدایای فراوانی به ایران فرستاد. سفیر انگلیس با
فتحعلی شاه ملاقات کرد و نامه های پادشاه انگلیس را با یک قطعه الماس درشت
تقدیم کرد و مقاصد دولت متبوع خود را راجع به قرارداد (به اصطلاح ) دوستی
با ایران بوسیله مترجم ابلاغ داشت و تعهداتی فیمابین آنها منعقد و امضاء
گردید.
اوضاع اجتماعی ایران در زمان شیخ انصاری
قرن سیزدهم ، قرن شکوفایی و رشد تشیع در ایران بود، بیشتر مردم شیعه
دوازده امامی بودند و از علمای دین در تمام شئون اجتماعی خود پیروی می
کردند، مردم در تربیت فرزندان خود کوشا بودند و به اجرای تکالیف مذهبی و
دستورهای دینی اهتمام می ورزیدند. پدران و مادران فرزندان خود را از سنین
پنج سالگی برای آشنا شدن فرائض دینی - به مسجد می بردند.
اکثر مردم در این زمان از دانش و سواد بهره ای نداشتند. شاهزادگان و
ثروتمندان معلم سرخانه برای فرزندان خود داشتند، تعداد کمی از فرزندان طبقه
متوسط از سنین هفت سالگی در مکتبخانه - که در بیشتر نقاط ایران بر پا بود و
به دست روحانیون و ملایان اداره می شد - به خواندن و نوشتن می پرداختند.
اوضاع علمی ایران در زمان شیخ انصاری
قرن سیزدهم مصادف با قرن نوزدهم میلادی و ظهور علوم و پیشرفت صنایع
جدید در اروپا بود اما مسلمین عموما و ایرانیها خصوصا از این علوم و صنایع
جدید بی بهره بودند.
از جمله علومی که در این قرن پیشرفت چشمگیر و شایسته ای داشت فقه و
اصول بود که توسط دانشوران صاحب نامی مانند شیخ جعفر کاشف الغطاء متوفای
1228 ق و سید علی طباطبایی (صاحب ریاض ) متوفای 1231 ق و فرزندش سید محمد
مجاهد متوفای 1242 ق کتابهای معتبری به روش استدلالی و با استفاده از
قواعد اصول در احکام شرع - فقه - تالیف شد.
مراکز علمی فعال در زمان شیخ انصاری :
الف : حوزه علمیه کربلا
این حوزه در قرن سیزدهم اعتبار علمی بسیار یافت و این تکامل حوزه علمیه
کربلا مرهون زحمات علامه وحید بهبهانی بود که توسط شاگردش سید علی
طباطبایی استمرار پیدا کرد و سید محمد مجاهد فرزند سید علی طباطبایی این
حوزه را رونق بیشتری بخشید
ب : حوزه علمی نجف
این مرکز علمی ، قرنها محل تدریس علوم اسلامی و فقه شیعه بوده است . در
قرن سیزدهم شیخ جعفر نجفی مشهور به کاشف الغطاء که از شاگردان مشهور وحید
بهبهانی بود در نجف به تدریس فقه استدلالی پرداخت و این مرکز علوم اسلامی
را فعال تر نمود. پس از شیخ جعفر فرزندانش شیخ موسی متوفای 1249 ق و شیخ
علی متوفای 1254 ق که از فقهای نامدار شیعه بوده اند، حوزه علمی نجف را
اداره می کردند این دو فقیه بزرگوار استادان شیخ مرتضی انصاری بوده اند.
ج : حوزه علمی کاشان
این حوزه به کوشش ملا مهدی نراقی در اواخر قرن دوازدهم بوجود آمد و
حدود یک قرن فعال بوده است . ملا مهدی نراقی از شاگردان وحید بهبهانی بوده
است و پس از فوت او فرزندش ملا احمد نراقی متوفای 1245 ق حوزه علمی کاشان
را رونق بخشید. ملا احمد از استادان مشهور شیخ انصاری است .
د : حوزه علمی اصفهان
این حوزه در اوایل قرن یازدهم بوجود آمد با توجه به احترام خاص شاهان
صفوی نسبت به فقها و علمای شیعه و هجرت علمای شیعه از سرزمینهای اسلامی
مانند لبنان و عراق به ایران و اقامت در اصفهان و تدریس علوم مختلف در این
شهر عالم پرور، این حوزه به دویست سال دوام داشت و تا نیمه قرن سیزدهم زمان
حجه الاسلام شفتی متوفای 1260 ق رونقی کامل داشت ، شیخ انصاری قریب یک ماه
مهمان سید شفتی بوده است .
مرجعیت شیخ انصاری
عصر زندگی شیخ مصادف بود با مرجعیت عامه آیه الله شیخ موسی کاشف الغطاء
تا سال 1256 ق و بعد از مرحوم شیخ موسی زعامت دینی به برادرش آیه الله شیخ
حسن کاشف الغطاء تا سال 1262 ق و بعد از رحلت ایشان مرجعیت عامه به آیه
الله شیخ محمد حسن صاحب جواهر منتقل شد.
در سال 1266 ق آیه الله شیخ محمد حسن صاحب جواهر در لحظات آخر حیاتش در
جمع علماء بزرگان شیعه - که برای تعیین تکلیف مرجعیت و زعامت دینی به
حضورش رسیده بودند - پرسید: بقیه علما محترم کجا هستند؟ عرض رسید که علما
حوزه همگی در خدمت شما هستند، نگاهی دیگر همراه با تبسمی نمود و فرمود: آری
هستند اما عالمی در این شهر (نجف ) است که در جمع نیست .
مجددا به عرض رسید که خیر آقا همگی خدمت شما هستند. آنگاه فرمود: پس
ملا مرتضی کجاست ؟ عده ای به جستجوی وی پرداختند. پس از مدتی او را در حرم
امیر المومنین علیه السلام یافتند که مشغول دعا جهت بهبودی و سلامتی صاحب
جواهر بود. جریان را به عرض شیخ انصاری رسانده و به حضور صاحب جواهر
رسیدند، صاحب جواهر نفس عمیقی کشید و رو به حضار نمود و فرمود: ((هذا
مرجعکم من بعدی )) این مرجع شما بعد از من است و آنگاه رو به شیخ انصاری
نمود و فرمود: ((قلل من احتیاطک فان الشریعه سمحه سهله )) ای شیخ تو هم از
احتیاط خود کم کن چه دین اسلام سهل و آسان است . (8)
چگونگی تدریس شیخ انصاری
از کارها و گفته های شیخ معلوم است که در طول عمر با برکتش همه سعی و
کوشش در راه تحصیل ، تدریس و تالیف آثار علمی بوده است . از برادرش شیخ
منصور نقل شده که : شیخ حتی در سفر برای وی درس می گفت و او تقریرات شیخ را
می نوشت . حاج ملا نصرالله تراب در لمعات البیان می نویسد:
در سفر مکه همراه شیخ استاد بودیم ، ما و همه حجاج دو ماه در محلی به
نام عنیزه به جهت ترس از غارت اعراب بادیه نشین توقف نمودیم ، شیخ عصرها
برای ما از کتاب ((هدایه ، المسترشدین )) درس می گفت و از جمله حاضرین در
درس شیخ محمد باقر فرزند مولف کتاب مذکور بود.
شیخ انصاری بعد از نمازهای یومیه به جای تعقیبات نماز مطالب درس و
اشعار الفیه - کتابی است در علم نحو شامل هزار بیت شعر است . می خواند.
وقتی از وی سوال شد که شما با این همه مقام علمی ، درسهای دوره نوجوانی را
تکرار می کنی ؟!
در جواب فرمود: بله می خوانم و تکرار می کنم با فراموشم نشود.
بیان شیخ انصاری در تدریس
شیخ در موقع تدریس خارج فقه و اصول در توضیح مطالب علمی ، چنان خوش
بیان بوده و با استدلال ، آراء ابتکاری خود را پیرامون مبانی اصولی و فقهی
تقریر می نموده که همه اندیشوران را مجذوب و شیفته خود می کرده است .
نمونه ای از بیانات علمی و استدلال شیخ
استاد شهید مرتضی مطهری در کتاب عدل الهی ، ص 348 از چگونگی بیانات
علمی و استدلالی شیخ به هنگام تدریس جریانی به شرح ذیل نقل می کند:
« سید حسن کوهکمری که از فضلای عصر شیخ بوده و خود مجلس درسی داشته است
، یک روز در محل درس خود، پیش از آمدن شاگردان حاضر شد، دید در یک گوشه
مسجد، شیخ ژولیده ای با چند شاگرد نشسته و تدریس می کند، سید حسین سخنان او
را گوش داد و احساس کرد که این شیخ بسیار محققانه بحث می کند، روز دیگر
راغب شد، زودتر بیاید و به سخنان شیخ گوش کند، آمد و گوش کرد و به اعتماد
روز پیش افزون شد که این شیخ از خودش فاضل تر است ... و اگر شاگردانش به
جای درس او به درس این شیخ حاضر شوند بهره بیشتری خواهند برد.
روز دیگر که شاگردان او آمدند گفت ، رفقا این شیخ که در آن کناره با
چند شاگرد نشسته از من برای تدریس شایسته تر است و خود من نیز از او
استفاده می کنم ، همه با هم به درس او برویم ... از آن روز سید حسین و
شاگردانش در مجلس شیخ حاضر شدند. این شیخ همان است که بعدها نام شیخ مرتضی
انصاری معروف شد و استاد متاخرین لقب یافت .»
شیخ در بروجرد و اصفهان
شیخ انصاری به سال 1240 ق به قصد زیارت مرقد مطهر علی بن موسی الرضا
علیه السلام از دزفول حرکت کرد وی به هنگام ترک زادگاهش فرموده است :
((آنچه را از علمای عراق که باید ببینم دیده ام و مایلم در این سفر اگر از
علمای ساکن ایران شخصیتهایی یافت شود که ممکن باشد مورد استفاده قرار
گیرند، آنها را نیز ملاقات کرده و از ایشان بهره مند گردم .))
شیخ به اتفاق برادرش (شیخ منصور) رضایت مادرشان را جلب کردند و راهی
سفر شدند آنها مدت یک ماه در بروجرد ماندند و سپس راهی اصفهان شدند.
شیخ در اصفهان وارد کاروانسرایی شد و منزلی گرفت . در آن زمان زیاست
مطلقه و زعامت دینی اصفهان در دست باکفایت حجه الاسلام شفتی - بنیانگذار
مسجد سید اصفهان - بود. شیخ در یکی از روزها اشکالی را برای شاگردان طرح
نموده و منتظر جوابی از آنان بود، شیخ که در پایین مجلس نشسته بود جواب
آن را به یکی از نزدیکانش بیان کرده و از مجلس خارج گردید. آن طلبه نیز
جواب را خدمت استاد بازگو کرده استاد فرمود:
این جواب از تو نیست یا حجه بن الحسن علیه السلام به تو تلقین نموده و یا شیخ مرتضی نجفی ، آن دانش پژوه بالاخره حقیقت را گفت .
سید بالافاصله با چند نفر به تفحص و جستجو پرداختند تا سرانجام شیخ و
برادرش را در کاروانسرا یافتند و به منزل سید بردند، سید اصرار کرد که شیخ
انصاری در اصفهان بماند، ولی شیخ به داشتن پدر و مادر دزفول اعتذار جست و
گفت :
((اگر خیال ماندن و توقفی در ایران داشتم ، اصفهان را ترجیح خواهم داد و پس از چند روز توقف این شهر را ترک کرد.
شیخ در کاشان و ری
شیخ از اصفهان به کاشان رفت و مدت چهار سال از محضر علمی ملا احمد
نراقی بهره گرفت و به مباحثه و تحقیق و تالیف نیز اشتغال داشت . نراقی
هنگام حرکت شیخ از آن شهر اجازه مبسوطی به او داد و با بهترین عبادات و
جملات وی را ستوده فرمود: ((استفاده ای که من از این جوان نمودم بیش از
استفاده ای بود که او از من برد.))
شیخ و برادرش از کاشان به مشهد مقدس مشرف شدند و چند ماهی در آن شهر
توقف نمودند و از آنجا به تهران و ری رفتند و پس از مدتی بازگشت به وطن
کردند. مردم دزفول پس از شش سال ، هنگامی که از بازگشت شیخ و برادرش با خبر
شدند تا چهار فرسخی از آنها استقبال شایانی نمودند.
بازگشت مجدد شیخ به نجف اشرف
شیخ پس از مسافرت به شهرهای مختلف دوباره سال 1249 ق وارد نجف اشرف شد و
از محضر شیخ علی فرزند کاشف الغطا بهره برد شیخ علی روزی به شیخ جعفر
شوشتری فرمود: ((تو گمان مدار که شیخ مرتضی برای استفاده بردن در مجلس ما
حاضر می گردد، بلکه شنیده در خانواده های علمی ، تحقیقاتی هست که او بهم می
رساند و الا او دیگر احتیاجی به خواندن درس ندارد.))
اداره حوزه علمیه نجف
شیخ انصاری پس از شیخ علی کاشف الغطا و برادرش شیخ حسن کاشف الغطا و
همچنین شیخ محمد حسن صاحب جواهر ریاست و اداره حوزه علمیه نجف را از سال
1266 تا 1281 ق به مدت 15 سال به عهده داشت و شیعیان جهان از وی تقلید می
کردند.
وضع ظاهر شیخ
شیخ از حیث قد مایل به طول و رخسارش سرخ و نمکین ، بدنش نحیف و چشمانش
ضعیف و محاسنش را با حنا رنگ می بست ، بر سر عمامه بزرگی از کرباس و به تن
قبایی سفید رنگ از جنس کرباس و عبایی سرخ رنگ از جنس پشم به دوش .
مشایخ اجازه روایتی شیخ
مشایخ اجازه روایتی شیخ عبارتند از: حاج ملا احمد نراقی ، سید صدرالدین عاملی ، شیخ محمد سعید دینوری .
صفات پسندیده شیخ
شیخ دارای همت بلند، اخلاقی نیکو، زهد و تقوای بی نظیر، استادی بی دلیل ، پدری مهربان ، مربی دلسوز بود.
میرزا حبیب الله رشتی گفته است : ((شیخ سه چیز ممتاز داشت ، علم ،
ریاست ، تقوا، ریاست را به میرزا محمد حسین شیرازی ، علم را به من و تقوا
را با خود به قبر برد.
کرامات شیخ
نابغه دهر، شیخ انصاری دارای کرامات و خوارق عادات بوده است که به دو نمونه از آنها اشاره می شود:
کرامت اول :
در زمان شیخ روزی شخصی از تنگی معاش برای دوستش سخن داند و گفت : اگر
همراهی با من کنی در این باب فکر و تدبیری اندیشیده ام . گفت : بگو اگر
اصلاح باشد تو را یاری کنم . گفت : در این روزها پول زیادی نزد شیخ مرتضی
آورده اند. ما شبانه به خانه او رفته و آنها را آورده بین خود تقسیم کنیم .
من چون این بشنیدم او را منع کردم ولی سودی نبخشید. بالاخره با اصرار
بسیار مرا با خود موافق نمود به این شرط که در بیرون منزل بایستم تا او
برود و بیاید که من مباشر عملی نباشم . چون پاسی از شب رفت به سراغ من آمد و
به طرف منزل شیخ روانه شدیم و با تدبیری وارد دهلیز بیرونی شدیم ولی من
جلوتر نرفتم ، دوستم از پله های بیرونی بالا رفت تا از پشت بام بیرونی به
بام اندرونی درآید و از آنجا وارد خانه شده و دست به سرقت بزند.
مدتی نگذشته بود که با حالتی پریشان شگفت آور نزد من آمد، سبب را
پرسیدم گفت : چیزی را مشاهده کردم که تا خودت نبینی تصدیق من نخواهی کرد.
گفتم مگر چه دیدی ؟
گفت : از پله ها که بالا رفتم سایه ای در مهتابی بیرونی به نظرم آمد،
وقتی از دیوار بیرونی بالا رفتم که خود را به پشت بام اندرونی برسانم
ناگهان دیدم شیری مهیب بر کنار بام اندرونی ایستاده و آماده حمله به من بود
و هر چه بالاتر رفتم خشم شیر زیادتر می گردید، قدری تامل نمودم تا شاید
علاجی پیدا کنم ، ولی ممکن نشد، برگشتم . به او گفتم : شاید ترسیده ای !!
گفت : تا نبینی باور نکنی از پله ها بالا برو و نگاه کن ، از پله ها
بالا رفتم نزدیک بام اندرونی شیری عجیب دیدم که از ترسش بدنم به لرزه درآمد
شیر نعره ای کشید و به سوی پشت بام بیرونی شد، چون این امر خارق عادت را
دیدیم از کرامات آن مرد بزرگ شیخ انصاری حمل کردیم و نادم و پشیمان برگشتیم
.
کرامت دوم :
یکی از شاگردان شیخ انصاری نقل می کند: چون از مقدمات علوم و سطوح فارغ
گشته برای تکمیل تحصیلات به نجف اشرف رفتم و به مجلس درس شیخ درآمدم ولی
از مطالب و تقریراتش هیچ نمی فهمیدم خیلی به این حالت متاثر شدم تا جایی
که دست به ختوماتی زدم ، فایده نبخشید. بالاخره به حضرت امیر علیه السلام
متوسل شدم .
شبی در خواب خدمت آن حضرت رسیدم و ((بسم الله الرحمن الرحیم )) در گوش من قرائت نمود.
صبح چون در مجلس درس شیخ حاضر شدم درس را می فهمیدم ، کم کم جلو رفتم ،
پس از چند روز به جایی رسیدم در آن مجلس صحبت می کردم . آن روز پس از ختم
درس خدمت شیخ رسیدم وی آهسته در گوش من فرمود: آن کس که ((بسم الله ...))
را در گوش تند خوانده است تا ((والضالین )) در گوش من خوانده ، این بگفت و
برفت . من از این قضیه بسیار تعجب کردم و فهمیدم که شیخ دارای کرامت است
زیرا تا آن وقت کسی از این موضوع اطلاع نداشت .
منابع اصلی : 2- زندگینامه استاد الفقهاء شیخ انصاری ، مولف ضیاء الدین
سبط شیخ زندگانی و شخصیت شیخ انصاری ، مولف شیخ مرتضی انصاری 3- تنقیح
المقال 4- اعیان الشیعه ، ج 4، ص 45 و 46.
وفات شیخ
شیخ انصاری هیجدهم جمادی الثانی سال 1281 ق پس از 67 سال عمر با برکت
اما پر زحمت در نجف اشرف به بیماری اسهال دار فانی را وداع گفت . چون شیخ
از دنیا رفت شیخ راضی علی بیک . یکی از شاگردان صاحب جواهر، ملا محمد
طالقانی ، مولی علی محمد طالقانی و مولی علی محمد خوئی او را غسل دادند و
حاج سید علی شوشتری بر جنازه اش نماز خواند و در حجره ای متصل به باب قبله
صحن مجلل امیر المومنین علی علیه السلام مدفون گردید.
در فوت شیخ ماده تاریخهایی گفته شده از جمله برادرش شیخ منصور در تاریخ ولادت و فوتش سروده :
زغیب آمده تاریخ حیات و ممات
((غدیر)) عام تولد ((فراغ )) عام وفات (9)
پی نوشت: