دکتر ابراهیم پاد، فرزند مرحوم دکتر مهدی (حافظ الصحه سابق تبریز)، در سال
1290 (ش) در تبریز به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در مدارس
رشیدیه و فردوسی تبریز به پایان رساند.دوره لیسانس حقوق را در مدرسه عالی
حقوق تهران گذراند. در سال 1312 (ش) رتبه اول آزمون اعزام دانشجو به اروپا
را به دست آورد و در دانشکده حقوق دانشگاه پاریس مشغول به تحصیل شد وبا
ارائه پایان نامه ای تحت عنوان “معاملات فضولی در حقوق تطبیقی” دکترای حقوق
گرفت. در همین سال، دوره مدرسه عالی علوم سیاسی و اقتصادی و همچنین موسسه
جرم شناسی پاریس را به پایان رساند و پس از طی دوره کار آموزی در پارکه
(دادسرا) پاریس، به ایران بازگشت.
مناصب و پستهایی قضایی دکتر پاد در
دادگستری عبارت بودند از: عضو علی البدل محکمه بدایت تهران، دادیار و
بازپرس و معاون دادستانی، رئیس شعبه دادگاه شهرستان تهران، مستشار استیناف و
دیوان کیفر، رئیس شعبه استیناف مرکز، دادستان استان 1و2 مرکز، مدرس
دانشکده پلیس و کلاس قضایی دادگستری (از سال 1318 ش). در واقع او از پایه
گذاران دانشکده پلیس بود.
در سال 1330 (ش)، از خدمت قضایی دادگستری
کناره گیری کرد و به هئیت علمی دانشکده حقوق دانشگاه تهران پیوست و از
اسفند ماه همین سال به تدریس حقوق جزای اختصاصی، حقوق جزای تطبیقی و حقوق
جزای بین الملل در تمام مقاطع دانشکده پرداخت. از سال 1337 (ش) استادی کرسی
حقوق جزای اختصاصی دانشکده حقوق دانشگاه تهران به او واگذار شد. در سال
1338 (ش)، به ریاست موسسه جرم شناسی دانشگاه تهران منصوب شد.
اهم آثار تالیفی و تحقیقی دکتر پاد عبارتند از:
1- حقوق جزای اختصاص
2- حقوق بین الملل نظامی
3- ترجمه حقوق بین الملل خصوصی (اثر نیبویه)
4- مجموعه تقریرات دروس تدریسی دوره دکترای حقوق جزا
5- سلسله مقالات علمی و حقوقی چاپ شده در نشریه حقوق دانشکده حقوق و دیگر نشریات حقوقی کشور.