دکتر بهروز اخلاقی

تحصیلات:
ـ دکترای دولتی در حقوق خصوصی از دانشکده حقوق و علوم اقتصادی دانشگاه اکس – مارسی Aix- Marseilles – ۵۰ – ۱۳۴۵

طی دوره حقوق تجارت و تجارت بین الملل در دانشکده حقوق دانشگاه آکسفورد oxford University ۵۶ – ۱۳۵۵

لیسانس رشته حقوق قضایی از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران ۱۳۴۰

تجربیات کاری:
- استاد تمام وقت دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران از سال ۱۳۵۰ تا کنون

مشاور حقوقی بانک اعتبارات ایران سابق (بانک تجارت) از سال ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۳

وکیل پایه یک دادگستری و مشاور حقوقی از سال ۱۳۶۰ تا کنون در زمینه حقوق تجارت، حقوق تجارت بین‎الملل، قراردادهای تجاری بین‎المللی، سرمایه گذاری خارجی

مؤسس دفتر حقوقی بین‎المللی دکتر بهروز اخلاقی و همکاران از سال ۱۳۵۸ تا کنون

انتشارات :
الف) تألیف:
۱) جزوات درسی:

حقوق هوایی ، دوره کارشناسی – جزوه درسی از انتشارات دانشکده حقوق سال ۵۵ – ۱۳۵۰

حقوق تجارت (۳) – اسناد تجاری، دوره کارشناسی – جزوه درسی از انتشارات دانشکده حقوق سال ۷۳ – ۱۳۶۲

حقوق تجارت – تحلیل پاره‎ای از مباحث: نظریه عمومی حاکم بر اسناد تجاری و قراردادهای تجاری، دوره کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی – از انتشارات دانشکده حقوق و علوم سیاسی سال ۱۳۶۵ تا کنون

حقوق تجارت بین الملل ، دوره کارشناسی ارشد رشته حقوق خصوصی سال ۱۳۶۵ تا کنون

حقوق تجارت بین الملل، دوره دکتری رشته حقوق خصوصی سال ۱۳۷۲ تا کنون

حقوق تجارت تطبیقی سال ۱۳۷۲ تا کنون

حقوق تجارت پیشرفته سال ۱۳۷۲ تا کنون
۲) مقالات:
۱۶ مقاله در زمینه های حقوق تجارت و تجارت بین‎الملل در نشریات و مجلات مختلف از جمله، نشریه دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، مجله کانون وکلای دادگستری مرکز، مجله دفتر خدمات حقوق بین المللی و مجله قضایی و حقوقی دادگستری

ب) ترجمه :
کتاب:

حقوق تجارت بین‎الملل تألیف پروفسور اشمیتوف با همکاری تعدادی از دانشجویان دوره کارشناسی ارشد ۱۳۷۸

By Cilve. M. Schmittoff- London – Stevents.Schmitthoffs Export Trade- The Law Sons - ۱۹۹۵

اصول قراردادهای تجاری بین‎المللی از انتشارات موسسه بین‎المللی یکنواخت کردن حقوق خصوصی پونیدروآ (رم) با همکاری آقای فرهاد امام سال ۱۳۷۹
Principales of international Commercial Contracts from institut International Pour l’Unification du Droit prive (Rome)
حقوق اتحادیه اروپا – با همکاری دکتر وحید اشتیاق و دکتر پرویز پرویزیان سال انتشار ۱۳۸۰
European Union Law – Nutshells – By Mike Cuthbert, London- Sweet and Maxwell ۲۰۰۰

آشنایی با زبانهای خارجی: انگلیسی ، فرانسه و عربی
زمینة مشاوره و وکالت: حقوق تجارت و قراردادهای تجاری بین‌المللی


بهروز اخلاقی، حقوقدان و استاد دانشگاه، متولد ۱۳۱۶ بندر ترکمن.

اخذ مدرک دیپلم در سال ۱۳۴۰ از دبیرستان بوعلی سینای تهران.

اخذ مدرک لیسانس قضایی از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، ۱۳۴۳.

اتمام دوره دکترای حقوق خصوصی از دانشگاه تهران، ۱۳۴۴.

اخذ مدرک دکترای حقوق خصوصی از دانشکده حقوق و علوم اقتصادی
اکس مارسی (Aix- Marseills) فرانسه در سال ۱۳۵۰.

معاون آموزشی و پژوهشی دانشکده حقوق دانشگاه تهران، ۵۳-۱۳۵۰.

رئیس کتابخانه دانشکده حقوق دانشگاه تهران، ۱۳۵۵.

مدیر گروه حقوق عمومی دانشکده حقوق دانشگاه تهران، ۵۷-۱۳۵۵.

استادیار دانشکده حقوق دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۰.

دانشیار دانشکده حقوق دانشگاه تهران از سال ۱۳۵۵ تاکنون.

عضو انجمن بین المللی وکلای دادگستری (IBA)

عضو کانون وکلای دادگستری آمریکا (ABA)

عضو انجمن حقوقی آسیا و اقیانوسیه (Law Asia).

عضو مرکز مطالعات حقوق بین المللی (CILS)

عضو کنسرسیوم حقوق تجارت بین الملل (IBLC)

مؤسس و مدیر انجمن حقوق خصوصی ایران از سال تأسیس (۱۳۷۵) تاکنون.

عضو کانون وکلای دادگستری مرکز از سال ۱۳۶۰ تاکنون.

تألیف جزوات درسی متعدد و تحقیق و ترجمه کتابهای «اصول قراردادهای بین المللی»، «حقوق اتحادیه اروپا» و «حقوق تجارت بین الملل».
او به همراه چند استاد برجسته دیگر حوزه حقوق دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران جزو «شاگردان مکتب آقا» محسوب می شوند.
بهروز اخلاقی متولد ۱۳۱۶ بندر ترکمن است و تحصیلات ابتدایی اش را هم در آن سامان به اتمام رسانده. پدرش با توجه به اینکه در سازمان تازه تأسیس راه آهن استخدام شده و مأموریت یافته بود به آن دیار نقل مکان می کند و مشغول به کار می شود. بهروز اولین پسر و فرزند خانواده از هفت فرزند خانواده است. چهار برادر دیگر او در کشورهای دیگر رحل اقامت افکنده اند. اما اولین برادر ارشد نتوانسته خود را راضی به مهاجرت از کشور کند. اگرچه به راحتی امکان چنین اقامتی داشته ولی شاید عشق و علاقه او به میهن پهناورش، او را این چنین پایبند موطن آبا و اجدادی اش نموده است.
نادر اخلاقی ششمین فرزند خانواده و برادر بهروز فارغ التحصیل دانشگاه سوئد و مهندس ارشد شرکت نوکیا است و در پروژه نسل سوم تلفن همراه آن شرکت در کپنهاگ کار می کند و حسن اخلاقی فرزند آخر خانواده، باز فارغ التحصیل سوئد است و مشغول به کار در شرکت اریکسون و نماینده و مدیر اجرایی پروژه های اریکسون در هند، چین، تایوان، هنگ کنگ و ایران و در زمانی که صحبت از راه اندازی پروژه موبایل ایران بوده، او به عنوان نماینده شرکت در ایران تلاش می کند امتیاز این راه اندازی را کسب کند و با اعطای امتیاز به شرکت نوکیا، او به سوئد مراجعه می کند و اگر شرکت ترکیه ای ترک سل در زمینه راه اندازی اپراتور دوم تلفن همراه سهم اساسی ایفا کند شرکت اریکسون را سهیم می نماید و بهروز اخلاقی وکیل شرکت ترک سل در تلاش است تا زمینه ایفای نقش شرکت ترک سل را در قالب شرکت ایران سل فراهم کند.
بهروز اخلاقی به یاد می آورد که در دوره دبستان در رشته ورزشی پینگ پنگ فعال بوده و در زمینه زیبایی اندام هم کار می کرده و البته به یاد دارد که هر یک از پایه های ۶ گانه دوره ابتدایی را در یکی از شهرهای شمال کشور طی نموده است. به علت ابتلای او به بیماری تب مالت، پدرش مجبور می شود به تهران بیاید و درواقع خانواده آنها تن به مهاجرت دیگر بدهند و بهروز دوره متوسطه را در دبیرستان بوعلی سینای تهران سپری می کند. دبیرستانی که دانش آموزان اش آن را دانشگاه بوعلی سینا نامیده اند؛ به خاطر آزادی رفت و آمد به کلاسهای درس. یاد مدیر مدرسه - آقای چمنی - را بعد از چند دهه گرامی می دارد. می گوید: «به من می گفت با این علاقه ای که تو به ادبیات و علوم انسانی داری روزی شاید رجلی خواهی شد» و با مزاح ادامه می دهد:«پیش بینی اش درست نبود».
درسال ۱۳۳۶ تحصیل در رشته های حقوق و همچنین زبان و ادبیت فرانسه را به موازات هم در دو دانشکده حقوق و ادبیات دانشگاه تهران شروع می کند ولی در سال سوم به ناچار مجبور می شود به دلیل ممنوع بودن تحصیل در دو رشته، رشته زبان فرانسه را ناتمام بگذارد و تحصیل در رشته حقوق را ادامه دهد. در سال ۱۳۴۰ تحصیل در مقطع دکترای حقوق خصوصی را آغاز می کند. در سال ،۱۳۴۳ در آزمون بورسیه اعزام به خارج موفقیت حاصل می کند. بورسیه ای که توسط انجمن فرهنگی ایران و فرانسه ترتیب داده شده بود و یکی از شروط آن آشنایی به زبان فرانسه بود.
اخلاقی بدون دفاع از تز دکترایش در دانشگاه تهران، با هواپیما به فرانسه می رود تا در دانشگاه اکس - مارسی در جنوب آن کشور دکترای حقوق خصوصی بخواند و موفق هم می شود معتبرترین نوع دکترا درفرانسه یعنی دکترای دولتی که عمدتاً به اتباع آن کشور اعطا می شود دریافت کند و به ایران مراجعت کند، در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران عضو هیأت علمی شود و تا اکنون یعنی به مدت ۳۴ سال صرفاً در این دانشکده به تدریس حقوق هوایی و تجارت و تجارت بین الملل بپردازد و آنچنان مهارتی در این حوزه ها پیدا کند که دانشکده حقوق تهران به اسم کمبود نیروی انسانی مجرب به تقاضای بازنشستگی او جواب رد بدهد.
«سی و چهار سال است که من در خدمت دانشکده حقوق دانشگاه تهران هستم. افتخار دارم که دین خودم را به این دانشکده ادا می کنم. چند سالی است که پی در پی تقاضای بازنشستگی کرده ام ولی چون می گویند استاد دوره دکترا و فوق لیسانس به اندازه کافی نیست با تقاضای من مخالفت می شود. امیدوارم که امسال موافقت کنند.» او در فرانسه از تزش با عنوان «سازمان هواپیمایی کشور و آمایش سرزمین» دفاع می کند. درزمانی که اخلاقی از تزش دفاع می کند چند فرودگاه تهران، آبادان، مشهد و اصفهان در ایران دایر بوده اند و این دانشجوی ایرانی به این نتیجه می رسد که برای توسعه اقتصادی و ارتباطات کشور باید دست کم ۳۰ فرودگاه در کشورمان تأسیس شود.
می گوید احداث راه آهن سراسری ایران باعث شد شهرهای متروک و یا حتی کوچکی مثل ساری رونق و شکوفایی پیدا کند.
مشکل اقتصادی نبودن احداث فرودگاهها را در شهرهای کم جمعیت اینگونه توجیه می کند: «مسلم است که دولت بایستی برای جبران عقب ماندگی شهرهای کوچک هزینه کند. ساخت یک فرودگاه وسیله ای می شود برای رفت و آمدها و راه اندازی پروژه ها. مثلاً عسلویه یک نقطه پرت دورافتاده در جنوب بود ولی با احداث فرودگاه و فعالیت شرکتهای خارجی در پروژه پارس جنوبی، بزرگترین رقم درآمدی کشور در آنجا کسب می شود. همین جور می توانست برای سایر شهرها باشد.»
اما «شاگردان مکتب آقا» چه کسانی هستند و آن «آقا» چه کسی بوده؟
دکترا خلاقی، دکتر عراقی، دکتر آشوری، دکتر درودیان، دکتر محمدی، دکتر کاتوزیان، دکتر صفایی و دکتر الماسی برخی از استادان شاخص کنونی دانشکده حقوق دانشگاه تهران هستند که روزگاری در همین دانشکده، شاگردان آیت الله سنگلجی بوده اند. «مرحوم سنگلجی روحانی تمام عیاری بود و بی نیاز از مناصب دولتی. عشق می ورزید به دانش فقه، دانشکده و دانشجویان و بسیار شوخ بود و همه ما را تحت تأثیر قرار داد. علاوه بر محیط دانشکده، منزلی داشت که اسمش رواق بود و بچه ها می رفتند روزهای تعطیل در رواق و گفت وگو و مباحثه داشتند. او بزرگترین تأثیر را بر من و بر همه ما گذاشت.» از دکتر سید حسن امامی هم به نیکی یاد می کند.


«دکتر امامی استاد مسلم حقوق مدنی بود و امام جمعه تهران. واقعاً نمونه تقوا و فضیلت و دانش بود. زمانی نماینده مجلس بود و بعداً خودش را از سیاست کنار کشید و آمد صرفاً در دانشکده حقوق با بچه ها سرو کله می زد.» نام استاد راهنمای فرانسوی اش را به یاد می آورد: دو.لاپرادل (Dela Pradelle)؛ استاد حقوق هوایی و حقوق و حقوق بین الملل عمومی که متخصص مسائل هواپیمایی بوده و اخلاقی هم به همین دلیل او را به عنوان استاد راهنمای خود برمی گزیند.
«یکی از خصوصیاتش این بود که همیشه می گفت من عاشق ایرانم و وقتی دوره دکترا در دانشکده حقوق تأسیس شد از ایشان دعوت کردند برای افتتاح دوره دکترای حقوق بین الملل عمومی را در اولین دوره درس بدهد.»
استاد شاخص دیگر او در فرانسه پروفسور ادینه (Audinet) بوده؛ استاد حقوق بین الملل خصوصی. «دو سه سال پیش که به اتفاق همسر و بچه هایم رفتیم، توفیق ملاقاتش را پیدا کردم. پدرش هم در دانشگاه اکس مارسی سابقه تدریس داشت.»
در مورد عزیمتش به فرانسه و آغاز به تحصیل در دانشگاه اکس مارسی با توجه به اینکه آن سفر، اولین سفر خارجی اش بوده، می گوید:
«خوشبختانه وقتی وارد پاریس شدم یکی از همکلاسی های سابقم که دو سه سال قبل از من رفته بود پیدایش کردم. من غریب را دریافت. دید من هاج و واجم. مرا برد و بعضی خیابان های معروف پاریس را نشانم داد و گفت نترس آنجور درسها هم سنگین نیست. مدتی در پاریس بودم و بعد با قطار به جنوب فرانسه رفتم.»
حاصل چند دهه تدریس در دانشکده حقوق دانشگاه تهران و به اعتبار بیش از ۲۰ سال وکالت پروژه ها، دعاوی و پرونده های عظیم حقوقی این می شود که کلاسهای او صرفاً جنبه نظری به خود نمی گیرد. او به عنوان مؤسس دفتر حقوقی بین المللی، شاگردانش و دیگر دانشجویانی که با علاقه مندی در کلاسهای او حاضر می شوند را از تجربه های عملی حقوقی خود بی نصیب نمی گذارد.
بهروز اخلاقی آدم خونگرم و با محبتی است که ۴ ساعت تدریس در هفته و با حقوق ماهیانه پانصدهزارتومان را تداوم داده. هر چندکه او می تواند با مشاوره دادن به شرکتهای خارجی با هر ساعت ۲۵۰ دلار حق مشاوره و وکالت بیش از اینها ثروت اندوزی کند ولی او درس دادن در دانشکده حقوق دانشگاه تهران را ادای دین می داند. ادای دین به دانشگاهی که در جوانی در آنجا در رشته حقوق تحصیل نموده است. بزرگترین پرونده بین المللی که او وکالت آن را به عهده داشته در ارتباط با خرید یک میلیارد و سیصدمیلیون دلاری خرید تسلیحات نظامی رژیم سابق از آمریکا است که با وقوع انقلاب در ایران، دارایی کشور ما بلوکه می شود و آن تسلیحات هم به ایران داده نمی شود.
اخلاقی می گوید مطابق بیانیه الجزیره ما می توانستیم در مقابل شکایت های شرکت های آمریکایی، دادخواست متقابل بدهیم. آنها مدعی بودند انقلاب ایران، بزرگترین سرمایه گذاری های شان را در نیروگاهها، فرودگاهها، مخابرات و بنادر ایران و مصادره آنها برباد داده اند. در نتیجه آنها ادعای خسارت داشتند. «ما فقط جوابگو بودیم. کار ما عبارت بود از دفاع از حقوق ایران و تقلیل مطالبات. بعضی از دعاوی را با این عنوان که قابل استماع نیست توانستیم رد کنیم.»
در پاسخ به این سؤال که «شما به عنوان وکیل شرکت ترک سل، اگر تضادی بین منافع ملی و منافع آن شرکت به وجود بیاید به عنوان یک ایرانی چه کار می کنید؟» می گوید: «تضادی تا حالا مشاهده نشده. خوشبختانه این پروژه در ابتدا در قالب قانون تشویق و حمایت از سرمایه گذاری خارجی قرار گرفت و شرکت ترک سل با شرکای خارجی اش، صاحب ۷۰ درصد سرمایه ایران سل شد. در مجلس شورای اسلامی قانون ایران سل تهیه شد. مسائل امنیتی آن به شورای عالی امنیت ملی سپرده شد و مسائل اقتصادی به شورای اقتصاد و مسائل فرکانس ها و جنبه های عام مخابراتی که احتمال شنود هست به وزارت ارتباطات. بنابراین نهایت دقت شد تا منافع ملی ایران تأمین شود. اگر قرارداد به مراحل نهایی برسد تا چند سال آینده ۱۴ میلیون شماره تلفن همراه به بازار ایران با قیمت ۱۵۰ هزارتومان عرضه می شود. مطابق قوانین وزارت ارتباطات ایران نباید نرخ مکالمه هم کمتر یا بیشتر از ۲۰ درصد نرخهای مصوب باشد.» این حقوقدان و استاد دانشگاه از اینکه کشور ما، رتبه اول را در فرار مغزها دارد اظهار نگرانی می کند. او که خود می توانسته در خارج از کشور هم به کار مشغول شود و کشور را ترک کند چنین کاری نکرده. «ما گفتیم در این کشور زاده شده ایم و در همین کشور هم می مانیم.»
یکی از پسرانش در رشته حقوق از دانشگاهی در آمریکا فارغ التحصیل شده و قرار است در یک مؤسسه حقوقی در واشنگتن در زمینه وکالت اختراعات کارآموزی کند و بعد از یک سال به ایران بیاید. «قرار بر این بوده که در آنجا کارآموزی کند و با سیستم دعاوی عملی آشنا شود و بعد از بازگشت به ایران، من و همسرم این دفتر حقوقی را به ایشان بدهیم و از ایشان تقاضای بازنشستگی کنیم.»
آیا دانشگاه تهران حاضر خواهد شد دکتر اخلاقی را بعد از ۳۴ سال تدریس و تربیت چندین نسل از دانشجویان رشته حقوق بازنشسته کند؟ باید منتظر ماند و دید چنین چیزی رخ می دهد یا نه، ولی چندین دهه علم آموزی و تحقیق و تدریس دکتر اخلاقی درخور سپاس و ستایش است.